Les 33: “FPS”: vermijd schokkende videobeelden (stutter) met je drone

Wie met drones vliegt, wil vaak mooie filmpjes maken. Hoe triest is het dan als in het uiteindelijke resultaat het beeld “springt”. Er vallen stukjes weg. Wat deed je mis? Vaak is het antwoord: “frames”. We leggen de magische impacten van het aantal beeldjes per seconde uit, en hoe problemen te vermijden of op te lossen. 

 

De geschiedenis van FPS

PAL, NTSC en Hollywood

Om alles goed te begrijpen moeten we eerst iets uitleggen. We vereenvoudigen, maar zo is het beter te begrijpen. Zo bestaan er 3 filmstandaarden:

• Historisch maken we films met 24 beeldjes per seconde, 24 frames per second, 24 fps. Voor ons oog een heel natuurlijke standaard, en ook het aantal frames waar we ‘motion blur‘ aan koppelen, of wazigheid in film tijdens beweging. Verder was 24 beeldjes-per-seconde immers de ‘cinematic’ standaard, waar het oog als minimale hoeveelheid geen afzonderlijke beeldjes meer ziet, maar ‘beweging’.
• Vervolgens zijn er 2 TV-videostandaarden, bepaald door de frequentie van het elektriciteitsnetwerk:
  • De (TV/Video)-standaard in the USA heet “NTSC”, en is 29.97 fps, afgerond 30 fps of een veelvoud. Vandaar dat je vaak bij beeldschermverversing van 30 of een veelvoud ervan hoort, denk maar aan 60 of 120hz-televisies.
  • De (TV/Video)-standaard in Europa heet “PAL”, en is 25 fps (of een veelvoud, de afronding van 24 fps). Ook hier hoorde je dit al onderbewust: 100 hertz-TV’s hebben zo een een supersmooth beeld, omdat ze 4 keer meer hun beeld verversen per seconde dan er beeldjes nodig zijn. Het elektriciteitsnet draait hier immers ook op 50hz…

Analoge problemen

Vroeger, voor “video op het internet”, werd analoge (TV-)NTSC-content omgezet naar (TV-)PAL-content voor verkoop op videocassettes. Analoge inhoud van 30fps op 60hz-TV’s werd dus plots afgespeeld op 25fps op 50hz-TV’s na conversie. Resultaat? Waar in 1 seconde in de VS 30 beeldjes passeerden, was dit in Europa pas na 1 seconde en 1/5e. (25+5). Gevolg? De beelden gingen dus iétsje trager dan in the States, maar dit was quasi onmerkbaar. Wat wel merkbaar was dat ook het geluid dus ietsje trager werd afgespeeld en de stemmen waren dus iets lager, met meer bas.

Digitale drone wereld

In YouTube-internettijden zijn de analoge problemen compleet van de baan, maar krijgen we er plots digitale bij. Maar de keuze uit al deze beschikbare standaarden maakt het er niet makkelijker op. Een drone of camera zal je dan ook aanbieden om te filmen

• in een bepaalde resolutie (720p, 1080p, 2.7K, 4K,…) wat het aantal gebruikte pixels betekent (zo is “1080p” 1920 pixels breed op 1080 pixels hoog),
• met een aantal frames per seconde, “FPS” (24fps, 25fps, 30fps, 50fps, 60fps, 120fps, …).

 

 

Hoe plotse sprongen in afgewerkte drone videos vermijden?

Het antwoord is eigenlijk...